بعد از روسیه دومین کشور بزرگ دنیا، کاناداست. مرز بین کانادا و آمریکا حدودا ۸ هزار و ۸۹۱ کیلومتر هست که طولانی ترین مرز بین المللی جهان محسوب میشه ولی با وجود این از نظر فرهنگی تفاوت های محسوسی باهم دارند. جمعیت کشور کانادا کمه و به همین خاطر یکی از کشورای مهاجر پذیر محسوب میشه. مردم آن رفتار خوبی با مهاجران دارن و نژاد پرستی بین مردم این کشور خیلی کم هست. اگر برای تحصیل، گردش، همایش کاری، دیدن خویشاوندان و ... قصد سفر به کانادا را دارین، باید بلیط هواپیما تهیه کنین. فاصله ی این کشور از ایران زیاده و به همین خاطر قیمت بلیط پروازهای مقصد کانادا گران تر هستن. بلیط های هواپیما دو نوع سیستمی و چارترند. بلیط چارتری به این معناست که یکی از آژانس هواپیمایی همه یا بخشی از صندل های هواپیما را می خرن و اگه ظرفیت تکمیل نشه، بلیط ها را با هزینه ی کمتری به فروش می رسونن. هر چه قدر زمان کمتری به پرواز بمونه قیمت بلیط ها کمتر میشه. بلیط های چارتری قابل تغییر نیستن یعنی اگه برنامه ی سفرتون لغو شه، هزینه ای که پرداخت کردین، کاملا از دست می دین. اگه قراره تو یه جلسه کاری حضور داشته باشین و زمان مشخصی مد نظرتونه، بهتره که بلیط سیستمی تهیه کنین. بلیط های سیستمی برنامه ریزی دقیقی دارن و قابل تغییر هستن و اگه برنامه سفرتون تغییر کنه هزینه ای که پرداخت کردین بهتون برمیگردونن. پرواز های به مقصد کانادا از ایران مستقیم نیستن و تو شهرهایی مثل وین اتریش، دبی امارات، استانبول، فرانکفورت آلمان، آمستردام هلند، رم ایتالیا، پاریس فرانسه، دوحه قطر، توقف دارن. باتوجه به فاصله ی زیاد بین کانادا و ایران مدت زمان سفر هم طولانی خواهد بود. این زمان از 16 تا 40 ساعت متغیره و بهتره که برنامه ی سرگرم کننده ای مثل فیلم دیدن، کتاب خوندن و ... برای خودتون داشته باشین. اگه قصد مهاجرت به کانادا رو دارین و یا به هر دلیلی میخواین به کانادا برین بهتره که با شرایط و فرهنگ این کشور آشنا بشین. ما تو وبسایت ایران توکا کلی مطالب مفید در اختیارتون گذاشتیم که میتونه کمکتون کنه.
کشور کانادا برای بسیاری از دانشجویان یک مقصد تحصیلی مهم به شمار میره. اگر شما یک دانشجو در کانادا هستین می تونین به گزینه های اشتغال در حین تحصیل فکر کنین. کار هنگام تحصیل میتونه از نظر مالی دانشجویان رو حمایت کنه و یکی از مشکلات مالی اونارو کم کنه. افراد پس از این که در این کشور مشغول تحصیل شدن، میتونن هم در داخل دانشگاه و هم بیرون آن مشغول به کار بشن. برای کار کردن در کانادا باید یک سری شرایط داشته باشن، که به شرح زیر هست:
ü فرد باید یک دانشجوی تمام وقت با اجازه تحصیل معتبر باشه.
ü باید دارای بیمه تامین اجتماعی باشه.
ü در حال تحصیل در یکی از مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و یا دکتری باشه.
چه برای کار در داخل دانشگاه و چه در خارج آن باید در مدرک دانشگاهی، مجوز کار کردن از سوی دانشگاه درج شده باشه. دانشجویان تمام وقت میتونن، هفته ای 20 ساعت در زمان دانشجویی و موقعی که دانشگاه تعطیل هست، در بیرون کسب درآمد کنن. بعد از فارغ التحصیلی در یکی از رشته های دانشگاهی، می تونین در کانادا مشغول به کار شده و به صورت تمام وقت کار کنین. برای این کار نیاز به ویزای کار پس از تحصیل دارین. طول مدت اجازه کار شما بر اساس مدت زمان تحصیل شما در دانشگاه هست. به طوری که اگر یک سال در دانشگاه تحصیل کرده باشین، یک سال هم اجازه کار در بیرون برای شما صادر میشه. و در پایان سال اول می تونین به دریافت اقامت دائم در کانادا اقدام کنین. زمانی که متقاضی اصلی، ویزای تحصیلی و معتبر داشته باشه، همسر اون هم با داشتن ویزای همراه می تونه به صورت نامحدود در کانادا کار کنه. این افراد در زمان ورود به کانادا مجوز کاری Work permit دریافت می کنن. حقوقی که دانشجویان در حین تحصیل دریافن میکنن، ساعتی بین 14 تا 20 دلار هست. اگر با این میزان هفته ای 20 ساعت کار کنین، می تونین تقریبا همه هزینه های زندگی خودتونو تامین کنین. وبسایت ایران توکا به عنوان مرجع تخصصی در زمینه مهاجرت میتونه به شما کمک کنه. اگر قصد کسب اطلاعات بیشتری در این زمینه دارین به این وبسایت مراجعه کرده و از مطالب خوبشون استفاده کنین.
نظام بیمه و سلامت کشور کانادا یک سیستم بسیار پیشرفته هست. سیستم درمانی کانادا 70 درصد نیاز های مراقبتی مردم رو پوشش میده و تنها 30 درصد باقی مونده از طریق بخش خصوصی پرداخت میشه. بیش از نیمی از ساکنان کانادا بیمه تکمیلی دارن، که بسیاری از افراد این بیمه رو از طریق کارفرمایان خودشون دریافت می کنن. اگر در کانادا دانشجو هستین باید به فکر بیمه درمانی برای خودتون باشین. هر ایالتی خدمات بیمه ای متفاوتی رو به دانشجویان ارائه میده. دانشجویان بین المللی میتونن از بیمه های تکمیلی هم استفاده کنن، ولی باید حق بیمه بیشتری رو نسبت به بقیه بیمه ها بپردازن. اکثر بیمه های دانشجویی خدمات ویزیت بیمارستان، آمبولانس، پزشکان و داروهای تجویز شده رو پوشش میده. معمولا در دانشگاه های کانادا، هزینه خدمات اورژانس روی شهریه دانشگاه لحاظ میشه. خود دانشگاه ها دارای درمانگاه هایی هستن که با هزینه اندک، خدمات پزشکی ارائه میدن.
بیمه درمانی عمومی در کانادا شامل مراقبت های اولیه پزشکی و بیمارستان ها میشه، ولی ایالت های دیگه ای هستن که خدمات فیزیوتراپی، سونوگرافی، دندانپزشکی و... رو پوشش میدن.
بیمه درمانی خصوصی در کانادا کمی گران تر از بقیه بیمه هاست. افرادی که بتونن هزینه های این بیمه رو پرداخت کنن، از خدمات دندانپزشکی و چشم پزشکی میتونن استفاده کنن. البته در این بین هستن مواردی که به دلیل شرایط ویژه خود (مثلا بیمارانی که نیاز به درمان مداوم دارند) حتما باید تحت پوشش بیمه های خصوصی قرار بگیرن.
هزینه های بیمه درمانی در کانادا با توجه به استان ها متفاوته؛ مثلا اگر شما در استان کبک تحصیل کنین باید حدود 500 دلار در سال هزینه بیمه پرداخت کنین. دانشجویان بین المللی در استان انتاریو شامل بیمه های درمانی دولتی نمیشن و باید در بخش های خصوصی ثبت نام کنن. هزینه این بیمه که فقط خدمات اولیه رو پوشش میده، 450 دلار هست.
کانادا بهترین سیستم های بهداشتی جهان رو داراست. افرادی که قصد دارن به این کشور مهاجرت کنن، باید از شرایط و ضوابط مهاجرت، سیستم های درمانی، نحوه کار و... اطلاعات کافی داشته باشن. اگر شما هم به دنبال مهاجرت هستین، وبسایت ایران توکا میتونه بهتون کمک زیادی بکنه.
افرادی که متقاضی تحصیل یا مهاجرت به کانادا هستن باید برای برقراری رابطه با مردم در محل کار و دانشگاه، با فرهنگ و آداب و رسوم این کشور آشنا باشن. یکی از ویژگی های رفتاری مردم کانادا مودب بودن اوناست. این کشور مردمانی بسیار مهربان و با محبت داره و دولت این کشور استقبال خوبی رو از مهاجران میکنه. دین رسمی مردم کانادا مسیحی هست و مردم این کشور به زبان های انگلیسی و فرانسه صحبت میکنن. مطابق با قانون اساسی، در کانادا ازادی دینی وجود داره. با این حال بیشتر افراد دین مسیحیت رو برای خودشون انتخاب کردن. کانادایی ها معمولا در مناسبت هایی مانند کریسمس و روز تولد به همدیگه هدیه میدن. یکی از هدیه های رایج و بسیار محبوب در کانادا، شربت درخت افراست. همچنین پول نقد به عنوان هدیه در بین مردم این کشور اصلا رایج نیست. اگر برای صرف شام به خانه کسی دعوت شدین، یک جعبه شکلات و یا دسته گل به عنوان هدیه همراه خودتون ببرین. در هنگام صرف غذا چنگال در دست چپ و چاقو در دست راست نگه دارین. از جمله آدابی که در این کشور متداول نیست و بی ادبی به شمار میره، میتونیم به این موارد اشاره کنیم: قرار دادن آرنج روی میز، غذا خوردن با دهان باز و حرف زدن با دهان پر، خمیازه کشیدن، اشاره کردن یا خیره نگاه کردن به غربیه ها و... . یکی از آداب و رسوم در کانادا انعام دادن به گارسون، پیش خدمت، راننده تاکسی و.. هست. شما باید 15 درصد کل مبلغ پرداختی رو به عنوان انعام پرداخت کنین. اگر ممانعت کنین، این کار نوعی بی احترامی تلقی میشه. در فرهنگ تجاری کانادا بسیار مهمه که به موقع به جلسات و قرار ملاقات ها برسین. در جلسات اولیه معرفی، بهتره همکاران خودتونو با عنوان های شغلی و نام خانوادگی صدا بزنین. سعی کنین با رعایت این اصول ساده در آداب و معاشرت با دوستان و همکاران خود ارتباط بهتری داشته باشین. فرهنگ مردم کانادا بسیار شبیه به مردم فرانسه، آمریکا و انگلستان هست. بسیاری از افراد فکر میکنن، در مهاجرت به یک کشور، داشتن وضعیت مالی خوب میتونه احساس امنیت و راحتی در پی داشته باشه، ولی اگر به آداب و رسوم یک کشور آشنا نباشین، احساس غربت و بیگانگی خواهین داشت. اگر در پی یافتن راهی برای مهاجرت هستین و میخواین اطلاعات کامل تری رو در این باره بدست بیارین به وبسایت ایران توکا مراجعه کنین.
برای کسانی که قصد زندگی در کشور کانادا رو دارند، داشتن اطلاعات مفید قبل از رفتن میتونه بهشون کمک کنه تا راحت تر با محیط جدید وفق پیدا کنن. مثلا اگه رفتید اونجا و قصد کار داشتید، ساعت کاریش به چه صورتیه یا اصلا تعطیلات رسمیشون چه زمانیه. داشتن این اطلاعات میتونه بهتون کمک کنه تا بتونید برای ایجاد تعادل بین کار و زندگیتون برنامه بریزید و وقت های خالی خودتون رو با فعالیت های مفید مختلفی پر کنید. کانادایی ها دو شنبه تا جمعه رو سرکار هستند و طبق قانون کار این کشور مقدار ساعت استاندارد کاریشون ۸ ساعت در روز یا به عبارتی ۴۰ ساعت در هفته است. ساعت شروع و پایان مشاغل مختلف متغیره و بسته به قرارداد شما با کارفرماتونه. تعطیلات رسمی در کانادا هم به دو صورته، تعطیلات ملی که اکثر کشور در اون تعطیل میشن و تعطیلات استانی که هر ایالتی تعطیلات مخصوص به خودشو داره. تعطیلات ملی کانادایی ها ده روز شامل روز جشن سال نو ( یکم ژانویه)، روز جمعه خوب که همون جمعه قبل از یکشنبه عید پاک هست (پانزدهم آوریل)، روز ویکتوریا که به مناسبت تولد ملکه ویکتوریا جشن گرفته میشه ( بیست و سوم می)، روز ملی کانادا (معمولا اول جولای)، روز کارگر ( اولین دوشنبهٔ ماه سپتامبر)، روز شکرگزاری ( اولین دوشنبه ماه اکتبر)، روز یادبود سربازان کشته شده کانادا در جنگ های مختلف (یازدهم نوامبر)، روز کریسمس یا میلاد مسیح (بیست و پنجم دسامبر) و نهایتا روز باکسینگ (بیست و ششم دسامبر) هست. گرچه اینا تعطیلات ملی کانادایی هاست اما باز در برخی استان ها مثل استان های نیوفاندلند، نیوبرانزویک، نوااسکوشیا و کبک این تعطیلات گرفته نمیشه. بعضی استان ها هم تعطیلات مخصوص به خودشون مثل روز خانواده، روز سنت پاتریک و چندین روز تعطیل دیگه به مناسبت های مختلف دارند. اگر در حال تحقیق در رابطه با سایر ابعاد مهاجرت و زندگی در کشور کانادا هستید میتونید در سایت ایران توکا کلی اطلاعات مختلف از منابع معتبر پیدا کنید که قطعا به دردتون خواهد خورد.